خودخواه نباشيم، ما اجازه بازی با زندگی آدم ها را نداريم

دوستی جايی اين متن را نوشته بود:
 به نظرم بهتر وقتی با کسی آشنا شدی بعد از اینکه به یه شناخت نسبی از شخصیتت رسید و قبولت کرد وارد این دنیاش کنی و منبع بهش بدی بخونه (خودش بخونه و نه اینکه تو براش توضیح بدی) و بعدش اگر سئوالی داشت ازت بپرسه. 


سؤال اين است که آيا ما حق چنين کاری را داريم؟ پاسخ اين است که روابط قدرت محور در زندگی های روزانه ما وجود دارد، بعضی افراد بالقوه تمايل به اسليو يا مستر يا ميسترس شدن را دارند و اين را در رفتارهای روزمره خود نشان می دهند، اما آيا ما اجازه داريم که ايشان را وارد دنيای bdsm کنيم؟ فرض کنيم که درست تشخيص داديم و آن فرد آن تمايلات را داشت، اما آيا ما صلاحيت اين را داريم که تشخيص دهيم آن فرد بعد از اينکه با bdsm آشنا شد چه تغييراتی در زندگی اش رخ خواهد داد؟ آيا آن فرد الان با زندگی اش مشکلی دارد که ما فکر ميکنيم که در صورت آشنايی با bdsm به او کمک می شود و وضعيتش بهتر می شود؟ آيا می توانيم اين مسئوليت را بپذيريم؟ 


نه! يک نه بزرگ! ما اين صلاحيت را نداريم، ما نمی توانيم با زندگی افراد اينطور بازی کنيم، تمايلات ما مال خودمان است و حق نداريم خودخواهانه تمايلات ديگران را دستکاری کنيم، شما می توانيد برای مثال از رابطه قدرت محوری که با يک فرد با تمايلات ساب بودن دارد لذت ببريد، می توانيد به عنوان يک اسليو از رابطه با خانمی که تمايلات داميننتی دارد لذت ببريد اما حق نداريد او را وارد دنيای رک و روشن bdsm کنيد، جايی که افراد با اميال پنهانيشان بی پرده روبرو می شوند. جايی که احساسات و عواطف سرکوب شده و هيجاناتی که شايد سال ها پيش در عمق وجود ما پنهان شده اند بيدار می شوند، شما اين حق را نداريد و صلاحيت پذيرفتن اين مسئوليت را هم نداريد، هر کس که می خواهيد باشيد.